11-11-11
De VO-raad heeft deze zomer de Stichting VO-Content opgericht en op 11-11-11 presenteert deze stichting zich aan schoolleiders en andere belangstellenden. (zie de nieuwsbrief van de VO-raad van afgelopen week.) En die dag voelt voor deze columnist als voorzitter van Math4All (zie www.math4all.nl ) een beetje als trouwen. In mijn vorige bijdrage schreef ik al dat Stichting Math4All samen met Stichting de Wageningse Methode het label stercollectie heeft gekregen en op 11-11-11 gaan we ons verbinden aan VO-Content. Contractueel is er natuurlijk een andere datum, maar op 11-11-11 voelt het als echt. Wanneer de buitenwereld je als paar gaat zien, dan ben je pas echt verbonden.
Hoe voelt dat nu, gaat u misschien wel vragen? Als voormalig uitgever moet ik natuurlijk iets zeggen over de marktkansen en de toegevoegde waarde van deze stercollectie wiskunde. En dat zal natuurlijk op 11-11-11 ook gebeuren, uit ervaring weet ik dat ik dat overtuigend kan. In deze column even aandacht voor een andere kant.
Als gevoelsmens zou ik natuurlijk vooral willen praten hoe impulsief en enthousiast we zijn begonnen met een aantal jongens op een zolderkamer, een vrijbuitersclub met liefde voor het ontwikkelen van (digitaal) wiskundelesmateriaal. We hadden wel beelden wat we wilden maken en vooral hoe we dat wilden maken maar niet wat we wilden bereiken. We richtten ons op docenten en leerlingen die via internet wiskundelesmateriaal wilden gebruiken in of naast hun lessen en in onze ogen onvoldoende bediend werden. Een start zonder business model zoals ik al eerder schreef; het ging ons om te laten zien wat mogelijk was via internet en vooral om slim wiskundelesmateriaal ontwikkelen.
Er is echter nog een ander gevoel dat ik wil delen. In mijn arbeidzame leven tot ongeveer 2004 ben ik altijd verbonden geweest, óf als auteur óf als medewerker, aan een commerciële uitgeverij en een aantal jaren hiervan heb ik mogen werken als uitgever wiskunde. Ik heb altijd van het werk als uitgever genoten en heb daar ontzettend veel geleerd Die tijd en de mensen met wie ik werkte betekenden veel voor mij. Het had zeker zijn harde en wrange kanten, maar er was een klik, zoals je dat nu zou zeggen. Ik had altijd nog wel het idee iets voor een educatieve uitgeverij te kunnen betekenen. En gevoelsmatig wordt op 11-11-11 deze periode, met de kans om terug te keren naar de commerciële uitgeverij, afgesloten. En dat ís me toch gek.
VO-Content is een groot avontuur, zo voelt het, met veel onzekerheden en een analyse en reflectie hierop zal ik graag een keer willen schrijven.
Het feit dat VO-content zo ver heeft kunnen komen zegt veel over de wil van de deelnemende scholen en over het ontbreken van een antwoord van de commerciële uitgeverij. Waar educatieve uitgeverijen als vanouds de scholen als partner mochten beschouwen, is een deel van de klanten rebels geworden. Rebelsheid spreekt me aan, moet ik bekennen, maar er is nog iets: de behoefte als onderwijsman goed lesmateriaal voor leerlingen en docenten te maken. Deze behoefte hebben veel ontwikkelaars bij een commerciële uitgeverij ook. Het beste lesmateriaal zou je bij een professionele educatief gespecialiseerde uitgeverij moeten kunnen maken. En het voelt zo raar dat ik straks ga roepen dat wij zeker zo goed zijn als die grote educatieve uitgeverijen. Niet iets om voor schamen, maar vooral om trots op te zijn. 11-11-11 is ook nog Dag van de Duurzaamheid (zie http://www.dagvandeduurzaamheid.nl ), lees ik mijn sms. Mensen, wat een dag!