Nooit meer een boek

Vorige maand kreeg ik in de vakantie een e-reader cadeau voor mijn verjaardag. Na alle dank, vreugde en bewondering voor het kleine apparaat zat ik toch een beetje onwennig met het ding in mijn handen. Ik houd van papier, het bladeren, een scheurtje in een pagina waar iets bijzonders staat. Op mijn iPad had ik al een aantal keer een boek gelezen, maar dat kon mij toch niet bekoren: het is me te zwaar, glimt te veel. Het is gewoon geen boek.

Maar aangezien het een goed bedoeld cadeau was ben ik toch begonnen te lezen in het boek dat voor me op de eReader was gezet. Na het eerste uur was ik nog niet echt overtuigd. Ik ontdekte wel dat je lekker kunt lezen in de zon en dat het apparaat weegt helemaal niets. Je kunt zelfs met 1 hand lezen! Ik had intussen nog 5 boeken ontdekt die er op stonden, maar het bladeren mistte ik stiekem wel.

Ik heb bijna de hele dag zitten lezen en s'avonds wist ik het: Dit was zo geweldig, ik koop nooit meer een boek. Die ereader is mooi en handig, maar dat wist ik eigenlijk al wel. Mijn grootste verbazing was dat ik als verstokte papierverbruiker binnen een paar uur helemaal verslingerd was aan het apparaat. Ik had dat nooit verwacht.

Als het apparaat zelfs mij zo kan bekoren én bekeren, dan belooft dat voor de eReader. En dat belooft nog meer voor de uitgevers, de auteurs, de boekwinkel, de drukker.