Polare: een Siebeltje?
Polare zelf speelt de bal terug naar het CB en de hele kwestie rondom de kredieten. Tegelijkertijd is het duidelijk dat de winkels zodanig op de rand balanceren dat een beslaglegging niet meer ondenkbaar is en dat zou voor veel partijen een probleem kunnen zijn. Zo houdt het vak zichzelf in een prettige wurggreep.
Maar nu even over de winkels zelf: de mensen erachter zijn boekhouders, men heeft geen passie voor het product boek (of het product lezen, laten we hopen dat men het laatste bedoelt) etc. Giphart mocht bij P&W de oude doos opentrekken en zelfs wat feitelijke onjuistheden debiteren over de Nederlandse boekenmarkt. De romantiek van de kleine boekhandel (onafhankelijk worden zij zelfs genoemd: je vraagt je af 'onafhankelijk' waarvan?) blijft aanspreken. Maar intussen doen we allemaal ook onze boodschappen bij de supermarkt. Het succes van Bol.com staat haaks op deze romantiek. Gipharts romatische beeld is niet echt waar de boekhandel in 2014 van kan leven, onafhankelijk of niet.
Ik ben van mening dat het boekenvak geen echte collectiviteit meer kent: digitaal lezen wordt door iedereen klein gehouden, initiatieven worden zuur bekeken en nu trekken sommigen snel de handen af van Polare. Heb je het moeilijk dan staan anderen klaar om te vertellen wat je allemaal niet goed gedaan zou hebben. Daarbij wordt vergeten dat het boekenvak/de uitgeefsector: dat zijn wij met z'n allen. De een zijn dood is in ons geval niet de ander zijn brood. De huidige economische en cultureel-sociale situatie (lees: media-ontwikkelingen, consumentengedrag) stelt andere eisen aan ons dan blijven hangen in vage romantiek.
Ik doe dan ook een oproep aan de koepelorganisaties, zij zijn er tenslotte om te lobbyen, om zich nu eens echt sterk te maken voor ons vak. NUV, Boekverkopersbond, CPNB laat je horen! Waarom heb ik al heel vaak de voorzitter van Bouwend Nederland in allerlei media gehoord die op de bres staat voor zijn sector? Waarom zit er niemand van voornoemde organisaties bij P&W aan tafel, maar wel twee schrijvers waarvan er eentje onze zaak met al zijn welwillendheid niet echt vooruit helpt.
Het water staat aan onze lippen en niemand, echt helemaal niemand, is gebaat bij het verdwijnen van Polare en tegen de azijnzeikers in het vak (want ze zijn er altijd) zou ik zeggen: ga je moeder pesten
Pauw & Witteman: