Hoe win ik de journalistieke oorlog?
Schrijven en op een komische manier verhaaltjes vertellen doe ik heel mijn leven al, maar nu is het dus tijd voor het serieuze werk. School besloot dat we filmpjes moesten gaan maken en ik besloot me op te stellen als filmregisseur in spe. Met een amateuristische flipcamera ben ik in Rotterdam de stad in gegaan en heb ik mensen benaderd met de vraag of ik een paar vragen mocht stellen over boeken. Aan een dame van rond de zestig vroeg ik vriendelijk 'Mag ik u wat vragen?', maar ze liep snel door en zei op een bange toon 'Nou, nee hoor!'. Aangezien ik geen tattoo in mijn gezicht heb of een paar gouden tanden die glimmen, was ik er toch echt van overtuigd dat ik niet zo angstaanjagend ben. Maar zelfs blonde meisjes met een flipcamera in hun hand lijken vandaag de dag beangstigend te zijn.
De volgende personen vonden mij en mijn camera wat minder eng en wilden wel meewerken. Mijn carrière als filmregisseur kwam weer een stukje dichterbij en trots kon ik aan de slag met mijn filmopnames. Het monteren bleek nog lastiger te zijn dan het filmen zelf, maar na een paar “oh jeetje, wat naars” ben ik er toch uitgekomen. Toen ik het filmpje dertig keer gezien en veranderd had, begon het filmpje eindelijk ergens op te lijken en was ik er best wel blij mee. In mijn achterhoofd weet ik heus wel dat ik met dit filmpje de ‘journalistieke oorlog’ niet ga winnen, maar dat komt nog wel.
Uitblinken dus. Doordat ik nu een begin heb gemaakt met filmpjes monteren, heb ik me als journalist al breder gemaakt. Ik ben niet langer alleen maar bezig met schrijven. Als journalist zelf voor de camera staan lijkt me alleen een stapje te ver gaan. Als oude vrouwtjes al van me wegrennen, dan zal de televisiezender waarvoor ik moet werken waarschijnlijk geen kijkers meer overhouden. Nee, dat is overdreven natuurlijk, maar voor de camera staan is niet iets waar ik van droom.
Het belangrijkste van uitblinken is volgens mij dat je jezelf op een positieve manier laat zien en op een andere manier dan de meeste mensen laat weten wat je mening is. Inct heeft mij de kans gegeven om mezelf te ontwikkelen en een begin te maken met uitblinken. Zoals alles in het leven lukt niet alles in één keer, voor nu is het belangrijk dat ik de eerste stap heb gezet.