Expertpanel - Lidewijde Paris: Twitterplak of twittertabak?
Opeens is zoveel interessant. Zoveel artikelen, filmpjes, vergelijkingen en aanbevelingen waar ik vroeger geen weet van had. Ik voelde me een cartoonfiguur met een stukje plakband aan de vingers waar van de ene hand naar de andere hand plakkend niet meer af te komen was. Ik was prompt een week tweetstil. En hé, de followers bleven komen. Heel gek is dat. Ik begrijp nu hoe tijdrovend het is om alles bij te houden: twitter en facebook. Via het ene medium de korte berichten en via het andere filmpjes en meer uitgebreidere artikelen. De website kwam in het verdomhoekje. Je kunt tenslotte niet alles bijhouden. Maar het is of alles bijhouden of niets doen. Media die maar hapsnap worden onderhouden daar heb ik zelf juist een hekel aan.
Ik ben nu ruim drie maanden bezig met twitteren en ik begin er een beetje twittertabak van te krijgen. Het lijkt alsof je jezelf heel interessant vindt als de hele dag en elke dag iedereen maar te laten weten wat je denkt en doet. Dat gaat me tegenstaan. Allerlei mensen DM'en je en blijken van alles al jaren van je te weten. Ik moet toegeven: de onnozel anonimiteit waarin ik verkeerde vond ik wel lekker. Toch moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat twitteren me veel heeft opgeleverd: allerlei leuke acties met boekhandelaren, lezers die voor ons lezen en ja... zelfs een roman.
Bloomsbury liet trots weten dat Aminatta Forna's roman The Memory of Love op de longlist stond van de Orange Prize. Om ook eens snel te zijn feliciteerde ik ze en vroeg ik of de Nederlandse rechten nog vrij waren. Binnen twee minuten had ik een mail van de rechtenafdeling 'Hi Lid. you are fast' met een pdf van de roman. Ze waren net bezig de romans uit te sturen naar de Nederlandse scouts dus ik was een van de eersten die het kreeg. Om de goede indruk niet meteen te verpesten dacht ik even wat bladzijden in het weekend te lezen, in de veronderstelling dat het toch geen boek voor ons zou zijn. Maar ik las de 340 bladzijden achter elkaar uit en maandag deed ik een bod op de vertaling. Nu staat het als Fantoomliefde of de aanbieding. Het is een beetje eng om te bedenken dat ik die roman zonder twitter nooit gekregen zou hebben. Ailantus heeft geen scout en dus zou het boek nooit naar ons gestuurd zijn geweest. Inmiddels staat het op de shortlist van de Orange Prize. In september wordt de winnaar bekend gemaakt. Toch maar doorgaan?