Het grijze goud

Het grijze goud


Bedorven waar
Te oud, te duur, onbruikbare goederen, bedorven waar. Zo worden ze te vaak behandeld en zo gaan ze zich soms ook voelen en gedragen, gaandeweg, vele vergeefse sollicitaties later.

De hoop vervliegt
De 'oudere' werkzoekende - en 'oudere' is een rekbaar begrip, de ouderdomsgrens verschuift nu al van 50 richting 40 - heeft het momenteel bijzonder moeilijk op de arbeidsmarkt. Ongeveer de helft van de huidige werkzoekenden is 45 jaar of ouder. Nadat ze bijvoorbeeld als gevolg van een reorganisatie werkloos zijn geworden, vervliegt voor velen van hen de hoop om ooit nog in een serieuze baan terug te kunnen keren. Ondanks een schat aan (levens-)ervaring, vak- en mensenkennis en andere nuttige bagage. Hoe kan dat toch?

Flexibel, mobiel, bijleren
Zeker, de werknemer van vandaag moet flexibel zijn, mobiel, hij moet vooruitkijken en constant bijleren. Dat staat werknemers en werkzoekenden te doen, of ze nu oud of jong zijn. En velen van de bovengenoemde oudere werkzoekenden zijn dat ook, doen dat ook, willen dat ook.

Hoe zit het met HRM?
Maar hoe zit het eigenlijk met de andere kant? Hoe flexibel, mobiel, vooruitziend en leergierig is de werkgever als het om het op waarde kunnen schatten van human capital gaat? En hoe zit het met de recruiter en de afdeling HRM?

Onterechte vooroordelen
Nog te vaak is sprake van onterechte vooroordelen als het om oudere werknemers gaat. Alsof ze oud, uitgeblust, ziek, zwak en misselijk, onbetrouwbaar en duur zouden zijn. En dit terwijl het wetenschappelijk onderzoek juist in het voordeel van ouderen spreekt. Zo verzuimen ze over het algemeen minder vaak, zijn ze geestelijk stabieler, nemen minder risico’s, zijn loyaler, hebben meer mensenkennis, hebben geen gedoe en stress meer als gevolg van een gezin met kleine kinderen, en zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan...

En de kosten?
Zeker, ouderen werknemers zijn vaak 'duurder' dan jongere werknemers. Maar vele oudere werkzoekenden zijn graag bereid om in salaris een stapje of zelfs stappen terug te doen, als ze maar weer zinvol werk krijgen. Bovendien zijn er in toenemende mate ook subsidies voor werkgevers die het aandurven om oudere werknemers in dienst te nemen. Want ook de overheid begint het onrechtvaardige van de huidige situatie in te zien.

Het grijze goud
In tijden van verandering en crisis is er behoefte aan de wijsheid en nuchterheid van het onderscheid der jaren. Door de eeuwen heen hebben mensen zich in zulke omstandigheden juist altijd tot 'de ouden' gewend voor raad. Zij hebben immers meer gezien, gedacht, beleefd. Zij zijn, met recht, het grijze goud. Juist nu