De jeugd heeft geen emotionele band met papier

De huidige generatie lezers is opgegroeid in een tijd zonder internet, smartphones, of digitale leermiddelen. Het is dan ook niet vreemd dat deze generatie blijft vasthouden aan het papier. 15 tot 20 jaar geleden werkten wij zonder mobiele telefoons en internet. Nagenoeg alles ging via papier, zelfs uit iets moderns als de fax kwam papier, zakelijke administraties bestonden uit ordners vol jaargangen. De lezende consument van nu heeft de introductie van internet meegemaakt, de opkomst en transformatie van de mobiele telefoon ervaren, de lp en cd nagenoeg zien verdwijnen en experimenteert nu voorzichtig met een digitaal boek.

Helaas voor alle uitgevers en boekhandelaren, deze generatie is aan het uitsterven... letterlijk. De kinderen die nu worden geboren, groeien op in een tijd waarin digitaal voor hen hetzelfde is als voor ons analoog is. Zij weten niet beter dan dat digitaal de norm is, alles is voor hen digitaal. Van communiceren met vrienden tot het opzoeken van informatie. Deze nieuwe generaties hebben geen emotionele band met papier, zij groeien niet op in een tijd waarin het merendeel van informatie of ontspanning op papier gedrukt wordt. Waarom zouden zij papieren boeken gaan lezen? Omdat het zo fijn knispert, de geur van inkt, vanwege een mooi omslag of omdat dit vanuit huis wordt aangeleerd? Dit zijn argumenten van de huidige generatie om van papier te blijven lezen, maar deze argumenten zullen worden weggelachen door nieuwe generaties.

Is het dan verstandig van uitgevers en boekhandelaren om hun eigen emoties met het papier te projecteren op aankomende generaties? Geldt de band die zij hebben met hun product ook voor de aankomende lezer en dus klant? Een slimme uitgever en boekhandelaar denkt verder dan de huidige consument. Het kind van nu, gaat over een paar jaar lezen. De vraag is: koopt hij dan nog een product van de huidige uitgevers en staat hij ook dan nog in de reguliere boekhandel?