Publicatiekosten Open Access niet openbaar
.jpg?w=850)
Wetenschappelijk uitgeverijen RELx en Springer stappen naar de rechter om te voorkomen dat details uit hun contracten met universiteiten openbaar worden gemaakt.
Open Access is de laatste jaren steeds meer de norm geworden voor wetenschappelijke publicaties over onderzoek dat met gemeenschapsgeld gefinancierd is. Dat betekent dat niet de lezers (via abonnementsgeld) voor toegang tot de informatie betalen, maar dat onderzoekers uitgevers vanuit hun budget betalen om ruchtbaarheid aan hun resultaten te geven. Daarvoor betalen de onderzoeksinstellingen een publishing fee. De hoogte van die vergoeding is vertrouwelijk en verschilt veelal per (digitaal) tijdschrift of repository. Een Amsterdamse student en een bibliothecaris hebben met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur gevraagd om de hoogte van de vergoedingen tot in detail bekend te maken. Het gaat immers om gemeenschapsgeld. Tot nu toe zijn alleen ruwe schattingen van de totale kosten van abonnementen en fees bekend.
Naar aanleiding van een WOB-verzoek van de Amsterdamse student Amos Keestra, werden de bedragen bekend gemaakt wat individuele instellingen de laatste vijf jaar betaalden aan tijdschriftabonnementen voor studenten en staf.
De Delftse oud-bibliothecaris Leo Waaijers wil meer cijfers hebben om te kunnen berekenen wat een auteur voor publicatie in een bepaald tijdschrift zal betalen. Door deze kosten aan het bereik te koppelen, wil hij het rendement van de verschillende tijdschriften vergelijken.
Meer achtergronden bij de Volkskrant.
Open Access is de laatste jaren steeds meer de norm geworden voor wetenschappelijke publicaties over onderzoek dat met gemeenschapsgeld gefinancierd is. Dat betekent dat niet de lezers (via abonnementsgeld) voor toegang tot de informatie betalen, maar dat onderzoekers uitgevers vanuit hun budget betalen om ruchtbaarheid aan hun resultaten te geven. Daarvoor betalen de onderzoeksinstellingen een publishing fee. De hoogte van die vergoeding is vertrouwelijk en verschilt veelal per (digitaal) tijdschrift of repository. Een Amsterdamse student en een bibliothecaris hebben met een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur gevraagd om de hoogte van de vergoedingen tot in detail bekend te maken. Het gaat immers om gemeenschapsgeld. Tot nu toe zijn alleen ruwe schattingen van de totale kosten van abonnementen en fees bekend.
Naar aanleiding van een WOB-verzoek van de Amsterdamse student Amos Keestra, werden de bedragen bekend gemaakt wat individuele instellingen de laatste vijf jaar betaalden aan tijdschriftabonnementen voor studenten en staf.
De Delftse oud-bibliothecaris Leo Waaijers wil meer cijfers hebben om te kunnen berekenen wat een auteur voor publicatie in een bepaald tijdschrift zal betalen. Door deze kosten aan het bereik te koppelen, wil hij het rendement van de verschillende tijdschriften vergelijken.
Meer achtergronden bij de Volkskrant.