No Opt out

Google zegt met de nieuwe regels je privacy beter te kunnen beschermen. Dat is natuurlijk onzin. Ze kunnen je beter in de gaten houden, je voorkeuren beter volgen en daarmee gerichter adverteren. Ze hopen hiermee sociaal netwerk Facebook vóór te kunnen blijven, dat steeds meer concurrerende diensten aanbiedt op het net. Door Google dashboard te installeren, kun je zien welke gegevens Google van je opslaat. Behalve je webgeschiedenis, slaat Google al je interacties op van de producten die je gebruikt. Je muzieksmaak, je telefoonmerk, je chats, niets is meer privé.

Als het nieuwe beleid doorgaat, worden straks al je interesses met elkaar verbonden. Heb je bijvoorbeeld veel foto’s van Japan op je Google+ account staan, dan krijg je in Google’s zoekmachine bij alles wat je intypt resultaten over Japan te zien. Typ je 'Frankrijk' in, dan krijg je informatie over Japanners in Frankrijk, dat soort dingen. Adverteerders gaan hier natuurlijk dankbaar gebruik van maken, waar Google dan weer rijk van wordt. Wil je de koppelingen verbreken, dan moet je veel ingewikkelde handelingen uitvoeren en cookies verwijderen die er vervolgens automatisch stiekem weer insluipen. Google wordt hiermee een gluiperig geheim agent die jou genadeloos achtervolgt op het net.

Google kwam al eerder in opspraak door inbreuk op privacy van burgers met het vergaren van wifi-data door Google Street View-auto’s. Deze verzameldrang heeft Google alleen al in Nederland een dwangsom van 1 miljoen euro opgeleverd, opgelegd door het Nederlandse College Bescherming Persoonsgegevens.
Landen over de hele wereld buigen zich nu over het nieuwe privacybeleid. Het belangrijkste bezwaar is dat Google geen goede mogelijkheden biedt om je als klant af te melden voor deze nieuwe aanpak. De zogenaamde opt-out is slecht geregeld. Gebruik je Google, dan zit je er aan vast. No way out.

Maar is het allemaal zo erg? Als ik wil kan ik een andere zoekmachine gebruiken, cookie free. En hoe zichtbaar zijn mijn zoekresultaten? Er is heus niet iemand die mij met een verrekijker volgt. Zo interessant zijn mijn acties op internet niet. Ik ben maar een nummer, één van de miljoenen wereldbewoners die op internet zitten. Bovendien wordt te grote transparantie altijd wel weer gecorrigeerd, dat zie je bij Facebook. Zodra zij een fout maken op het gebied van privacy, worden ze meteen teruggefloten. En als ik later beroemd word en wel wat te verbergen heb, dan huur ik gewoon een aantal heel goede beveiligers in die al mijn gegevens op het web afschermen. Zodra Google over de schreef gaat, sleep ik ze lekker voor de rechter. Krijgen ze van mij een dwangsommetje. Of ik laat ze gewoon van het net afhalen. Dan is Google uit de lucht, net als mijn privacyprobleem.