Auteurscontractenrecht
In het wetsvoorstel blijft auteursrecht overdraagbaar, maar wordt het voor auteurs en uitvoerend kunstenaars mogelijk om hun contracten gedeeltelijk te ontbinden. Hierdoor wordt het bijvoorbeeld voor een auteur makkelijker om zijn (folio)boek zelf als e-boek op de markt te brengen. Daarnaast komt er een redelijke vergoeding voor het verlenen van exploitatiebevoegdheid, deze kan vastgesteld worden door de minister. Een extra vergoeding kan geëist worden als de exploitant het materiaal ook nog op een andere manier gaat uitbrengen dan vooraf was afgesproken. Bijvoorbeeld via een website of ander kanaal. Auteurscontracten kunnen bovendien ontbonden worden, als de uitgever of producent zich niet aan de gemaakte afspraken houdt binnen de afgesproken termijn. Daarmee ontstaat er een wederzijdse verplichting in plaats van een eenzijdige.
Wat verder nieuw is aan het voorstel is de bestsellerbepaling. Wordt een uitgave onverwachts een bestseller, dan kan de auteur een hogere vergoeding vragen, als de afgesproken vergoeding niet meer in verhouding staat tot de opbrengst van de uitgever. Deze bepaling geldt overigens ook voor alle uitvoerend kunstenaars.
Met deze wet zal dus onevenredige inkomstenstijging van de uitgever of exploitant, worden afgevlakt. Geen uitbuiting van de makers dus, geen wurgcontracten meer. Blijft echter de vraag hoe dit effect zal hebben op de marktwerking. Vrije marktwerking is een gegeven in de kunst- en cultuursector. Alleen op subsidies kan de sector niet draaien. Exploitanten fungeren in deze markt als trekpaard om die cd te promoten, dat boek in de boekhandels te krijgen, die film in de bioscoop uit te brengen. Zij lopen daarvoor de risico’s en lopen harder als ze weten dat ergens markt voor is. Maar wat gaat er gebeuren als ze onvoldoende kunnen profiteren van bestsellers en successen? Lopen ze dan nog wel zo hard? Het afwegen van belangen blijft dus een heikel punt.
Wat heel goed is aan het wetsvoorstel is dat het auteursrecht niet langer gebaseerd is op verboden, zoals het download- en herpublicatieverbod. Het online auteursrecht werkte hierdoor totaal niet. Het huidige voorstel gaat uit van het beschikbaar maken van content tegen vergoeding. Hiermee wordt het ontsluiten van content gemakkelijker. Dat is een bevrijding voor de makers, maar ook voor de consument. De focus verschuift met dit voorstel van het beperken van aanbod naar het mogelijk maken daarvan. Vergoedingsafspraken en licenties zijn hiervoor het beste middel.