Hoewel computers steeds beter worden in het herkennen en genereren van taaluitingen, is het punt waarop je je kunt vergissen of een tekst door een computer is opgesteld of door een mens nog lang niet bereikt. Een beetje zoals pluchen beesten en echte dieren: zelfs als ze goed lijken, zie je het verschil meteen. Maar het verschil wordt – net als bij pluchen beesten – steeds kleiner. Waarom is het zo lastig en welke wegen worden nu bewandeld om mens en computer toch weer stukje dichter bij elkaar te brengen?
